در وبلاگ یکی از دوستان مطلبی به عنوان پست لینک شده بود به اسم ” آیا “احمدی نژاد” همان “شعیب بن صالح” است؟؟؟ “. به این موضوع در دو قسمت و با هدف اثبات “شعیب بن صالح بودن احمدی نژاد” و در قالبی مقاله گونه، پرداخته شده است [ قسمت اول – قسمت دوم ] .
در مورد اصل و ذات چنین پرسشی دو حالت بیشتر وجود ندارد. یا وافعا احمدی نژاد شعیب است و رهبری سید خراسانیست ( که در این مقاله سعی شده همین ثابت شود ) یا احمدی نژاد شعیب نیست .
و در مورد بازخورد آن توسط خوانندگان نیز دو حالت پیش خواهد آمد. یعنی یک فرد نسبت به این موضوع یا میتواند آن را بپذیرد و قبول کند که احمدی نژاد همان شعیب است، و یا “شعیب بودن احمدی نژاد” را رد کند و نپذیرد.
در نتیجه به صورت کلی چهار حالت وجود خواهد داشت:
الف- احمدی نژاد شعیب است و منِ نوعی پذیرفته ام که او شعیب است.
در اینجا این سوال مطرح میشود که آیا من حاضرم دست یاری به سویش دراز کنم و در زمینه سازی ظهور مهدیِ موعود اورا همراهی کنم یا خیر؟ مثلا در حادثه کربلا آیا کسی شک دارد که عمرِ سعد میدانست که امام حسین نائبِ بر حق پیغمبر است و بر حکومت از همگان لایق تر؟ او خود بهتر از همه میدانست که به جنگ امامِ زمان خود میرود. اما به دلیل شهوت پرستی و عدم وجود تقوی راهی جز مقابله با امام نداشت. این واقعیت را از سخنان امام با عمر سعد میتوان دریافت. همچنین آیهی ۲۷ سورهی انفال [ ای کسانی که ایمان آوردهاید! به خدا و پیامبر خیانت نکنید! و (نیز) در امانات خود خیانت روا مدارید، در حالی که میدانید ] بیانگر این مطلب است که افرادی هستند که حتی ایمان آوردهاند ولی با وجود دانستن، به خدا و پیغمبر خیانت میکنند.
اگر من از جمله آنهایی باشم که با وجود دانستن، خیانت کنم؛ دانستن یا ندانستن این موضوع که احمدی نژاد شعیب است نه تنها فرقی به حالم نخواهد کرد بلکه ممکن است با وجود دانستن و به دلیل منافع و هواهای نفسانی، اقدام به کارشکنی و توطئه علیه او کنم و برای رسیدن به منافعِ خود به تمسخر ” شعیب بودن ” او بپردازم و تا میتوانم ذهن اطرافیانم را بر علیه او بشورانم.
و اگر من از جمله آنهایی باشم که لیاقت یاری او را داشته باشم و به خاطر تقوی و پرهیزگاری که دارم، در چنگ امیال و هواهای نفسانی خود قرار نگیرم، باز هم فرقی برایم نخواهد داشت که بدانم او چه کسی است. زیرا در وقتِ عمل بنا به شایستگی خود به کمکِ او خواهم شتافت و برایم فرقی نخواهد داشت که او چه کسی است. همین که بدانم او حق است؛ به دلیل هدایت خداوند و امام زمان که مخصوص افراد با ایمان و پرهیزگار است؛ به او و یارانش خواهم پیوست. چون من لایق هستم پس حتما خواهم توانست که مسیر را پیدا کنم و چون پرهیزگار هستم حتما خواهم توانست که در مسیر درست گام بردارم.
این را بدانید که امکان ندارد کسی بدون شایستگی در زمره یارانِ امام مهدی(ع) قرار گیرد و همچنین امکان ندارد که فردی که شایستگیِ یاری امام مهدی(ع) را دارد از او جا بماند و در کنار او نتواند که او را یاری کند. پس اگر نقشه کشیدهاید که با دیدن علایم ظهور و شناخت آنها بروید و خودتان را به حضرت بچسبانید و یکباره از فرش به عرش برسید بدانید که کور خواندهاید.
ب- احمدی نژاد شعیب است و منِ نوعی نمیپذیرم که او شعیب باشد.
در این صورت نپذیرفتن من دو دلیل میتواند داشته باشد. که تواما نیز میتوانند باعث نپذیرفتن چنین ادعایی شوند. اول آنکه این مقاله و یا مقالاتِ مشابه آن دارای استدلالهایی ضعیف میباشند که ممکن است ناشی از ضعف منابع و یا ضعف روند استدلال و تطبیق روایات و منابع با شرایط موجود باشد که اصل اینگونه مقالات را زیر سوال میبرد و دوم آنکه نپذیرفتن آن ناشی از عدم آگاهی کامل و ضعف شعور استدلالی و تطبیقی خوانندهی چنین مقالاتی باشد که میشود “یاسین درِ گوش خر خواندن”.
ج- احمدی نژاد شعیب نیست و منِ نوعی میپذیرم که او شعیب است.
پر واضح است که این حالت بسیار خطرناک است.
مثلا فرض کنید همین فردا ( زبانم لال البته ) خبر دهند که شعیب تصادف کرد و مرد. و یا ( زبانم بیشتر لال ) سید خراسانی که قرار بوده شعیب سردارش باشد فوت شد. آنوقت منی که این همه به شعیب و سید خراسانی دل بسته بودم باید چه خاکی بر سرم بریزم؟؟ اصلا چند سالِ دیگر طول خواهد کشید که شعیب و سیدِ خراسانی بیایند؟؟ تکلیف ظهور حجت (ع) چه خواهد شد؟؟؟
یا فرض کنید به دلیل این پذیرش و یا باور، بخواهم هر غلطی که شعیبِ دروغین کرد، از او حمایت کنم و او را توجیه کنم. آنوقت چقدر خسارت به من و جامعهی من و روند ظهور وارد میشود؟؟
د- احمدی نژاد شعیب نیست و منِ نوعی هم نمیپذیرم که او شعیب است.
در این حالت نوشتن و خواندن و نشر چنین مقالاتی تنها در جهت تخریب چهرهی احمدی نژاد عمل خواهد کرد؛ هر چقدر هم که نیت نویسنده و منتشر کنندهی چنین مطالبی خیر باشد.
—————————————————————————————————————————————————-
پینوشت ۱: توضیحاتی که در حالت “الف” آمده است برای سایر موارد نیز صادق خواهد بود. یارِ امام زمان بودن و شدن با دیدنِ نشانهها و راستی آزمایی آنها میسّر نمیشود.
پینوشت ۲: در این شک ندارم که زمان ظهور نزدیک است. همین که از چندین سالِ پیش به اینطرف بیشتر به این موضوع ها پرداخته میشود نشانهی خوبیست.
پینوشت ۳: قیام شعیب و سید خراسانی از علائم حتمی ظهور نمیباشند. علائم قطعی ظهور پنج حادثه است حتی خروج دجال نیز جزو آنها نیست.این پنج نشانه عبارتند از : قیام (سید) یمانی، خروج سفیانی ( که گویا ربطی به دجال ندارد )، ندا ( یا صیحهی ) آسمانی، فرورفتن سپاهی در یمن ( خسف بیداء ) و کشته شدن نفس زکیه. پس اگر شعیبی نیامد و سید خراسانی نیز قیام نکرد اصلن نگران نباشید.
پینوشت ۴: یعنی رابطه ای بین عنوان این مطلب و خودِ آن وجود ندارد؟
تکنوشت ۱: وقتی برای رفتن به یک دستشوییِ ساده؛ به دلیل علیل و ذلیل بودن؛ جان بکنید، آن موقع معنای سلامتی را خوب می فهمید.
تکنوشت ۲: در بیمارستان آخوندی گذاشته بودند که ماهی یک میلیون و دویست هزار تومان میگرفت اما حاضر نبود به اتاقم بیاید و بگوید چگونه وضو بگیرم. روز آخر یکی از خدمهی بیمارستان در مورد ایشان گفت : “یه سری دیگه خونشو دادن و انقلاب کردند این شیکم گنده داره کیفشو میبره”. من هم گفتم : ” ایشالّا شیکمش بوپوکِد”
یکی کافی بود. همانطور که برای من، همان مناظره با موسویات کافی است.